Sezon zimowy już się kończy ale może warto wrócić do tego tematu przed kolejną zimą aby lepiej się do niego przygotować.

Jak się jeździ po trasie każdy wie. Jak jeździć poza trasą nie każdy wie ale jeśli był to poczuł przyjemność świeżego śniegu, zakładania swojego śladu i przebywania w miejscach gdzie większość ludzi nawet nie śniła.

Technologia sprzętu tak szybko poszła do przodu, że każdy jest w stanie jeździć bez problemu poza trasą. Moda na freeride rośnie, w ośrodkach górskich powstają strefy freeridowe i bardzo dobrze, ale trzeba mięć pewną świadomość niebezpieczeństw zjechania z przygotowanej trasy w „nieznane”.

Co nam grozi? Trudny teren, lawiny, szczeliny, długi czas oczekiwania na pomoc, defekty sprzetu. Na wszystko powinnismy być przygotowani.

Idąc na freeride najlepiej jest to robić z przewodnikami górskimi, przygotowanymi instruktorami , którzy znają teren i pokrywę śnieżną, mają świadomość zagrożenia lawinowego i miejsc szczególnie niebezpiecznych.

Lawiny to najtrudniejszy temat. Jest nawet cały dział nauki o śniegu. Idąc w żleby, trzeba być przygotowanym na możliwość zejścia lawiny. Zapezpieczenia (ABS, avalung ) prawidłowo użyte, zwiększają szanse przeżycia. Detektor lawinowy to już dzisiaj minimum , ale też trzeba wiedzieć jak go używać.

Tego wszystkiego można dowiedzieć się na ogólnodostępnych kursach lawinowych, które polecam wszystkim , którzy poważnie myślą o jeżdżeniu freeride – nie tylko aby chronić siebie, ale żeby umieć pomóc innym , kiedy będzie taka potrzeba.

Freeride jest dla każdego ale trzeba się do tego odpowiednio przygotować.

kilka linków :

ABS – dokument z wypadku lawinowego